Skip to main content
Abatjour Photo by Stephie Grape 40 e1737547394320 869dd92d

«Αμπαζούρ»: Η Έλσα Λουμπαρδιά αποκαλύπτει πως γεννήθηκε η πιο πολυσυζητημένη θεατρική προτάση της σεζόν

Η παράσταση «Αμπαζούρ» αποτελεί μια από τις πιο πολυσυζητημένες θεατρικές προτάσεις της σεζόν, φέρνοντας στο προσκήνιο ζητήματα που αγγίζουν βαθιά τον σύγχρονο άνθρωπο. Με έναν συνδυασμό αιχμηρού χιούμορ, καυστικής σάτιρας και συγκινητικών στιγμών, το έργο προσκαλεί το κοινό να προβληματιστεί για τα κοινωνικά καλούπια που περιορίζουν τις ζωές μας – τα στερεότυπα, τις προσδοκίες και τις προσωπικές μας αγωνίες.

Στον πυρήνα της παράστασης βρίσκεται η Έλσα, μια πολυδιάστατη δημιουργός που ενσαρκώνει με πάθος τους χαρακτήρες της. Με τη μοναδική της ματιά, η Έλσα δεν περιορίζεται μόνο στο να αφηγηθεί μια ιστορία, αλλά ανοίγει έναν διάλογο με το κοινό για την ελευθερία, την αυτοέκφραση και την αποδοχή.

Σε μια αποκλειστική συνέντευξη, στο likewoman.gr, η Έλσα μοιράζεται τις σκέψεις και τα βιώματά της, αποκαλύπτοντας πώς γεννήθηκε η ιδέα του «Στενού Κορσέ» και τι σημαίνει γι’ αυτήν η θεατρική τέχνη. Από τις προκλήσεις της δημιουργίας μέχρι τις πιο προσωπικές στιγμές που καθόρισαν την καλλιτεχνική της πορεία, η Έλσα μας ξεναγεί στον κόσμο της παράστασης και στον κόσμο της ίδιας της ζωής της.

Ακολουθεί η συζήτησή μας, που φωτίζει το όραμα, τη δημιουργικότητα και το πάθος πίσω από το «Αμπαζούρ».

1. Πώς προέκυψε η ιδέα για το «Αμπαζούρ»; Υπάρχει κάποιο προσωπικό βίωμα ή έμπνευση πίσω από το έργο;

Το “Αμπαζούρ” προέκυψε από την ανάγκη μας να κάνουμε τη δουλειά που γουστάρουμε, μαζί. Εκείνη την εποχή εγώ δούλευα σε καφέ και η Άννη σε βιβλιοπωλείο. Κάναμε πολύ παρέα, όπως όλα αυτά τα χρόνια που γνωριζόμαστε και κάπως σε μια διαδρομή με τα πόδια από τους Αμπελόκηπους στα Εξάρχεια αρχίσαμε να ονειρευόμαστε. Να κάναμε κάτι, που να είχε το κέφι μας και τα τραγούδια που μας αρέσουν
και να βάζαμε και το ένα και να βάζαμε και το άλλο. Και κουβέντα στην κουβέντα προέκυψε η ιδέα της ραδιοφωνικής εκπομπής. Κάποια τραγούδια που θέλαμε να μπουν γέννησαν κείμενα και περσόνες και κάποιες περσόνες γέννησαν κείμενα και τραγούδια. Όλα προέκυπταν από προσωπικά βιώματα και εμπνεόμασταν πάντα η μία από την άλλη. Αρχίσαμε να βρισκόμαστε στο τότε σπίτι μου στους Αμπελόκηπους, να δουλεύουμε τα τραγούδια με τον Αποστόλη (Ψυχράμης) που τότε ήταν δάσκαλός μου. Δεν είχαμε στο μυαλό μας το στόχο της παράστασης, πότε δηλαδή θα ανέβαινε, με ποιον τρόπο, που θα βρίσκαμε τα χρήματα κλπ. Μόνο βρισκόμαστε και παίζαμε. Τραγουδάγαμε, γράφαμε κείμενα και γελούσαμε πολύ. Κάποια στιγμή, μετά από πολύ καιρό, πάνω από έξι μήνες, είπαμε να βρούμε πιανίστα.
Έτσι γνωρίσαμε τον Ευθύμη (Κούρτης) που έδωσε άλλη ενέργεια και τρέλα σε όλο αυτό που είχαμε φτιάξει. Όταν τελικά ήρθε κι ο Σολ (Νίκος Σολωμός), η ομάδα πέταξε. Βρήκαμε χώρο, φίλους να βοηθήσουν και ξεκινήσαμε.

image017

2. Τι σημαίνει για εσάς η έννοια του “μπουρλέσκ” και πώς την αξιοποιείτε στην παράσταση;

Το μπουρλεσκ είναι μια τρέλα που έφερε η Άννη. Έκανε τότε μαθήματα με τη La Dandizette και μιλούσε με τόσο πάθος γι αυτό που μας έπεισε να μπει στην παράσταση. Για μένα το μπουρλεσκ είναι ένας τρόπος να σταθείς απέναντι στη ζωή. Να πεις “αυτή είμαι” και να σε αναδείξεις, να σε αποδεχτείς, να σε αγκαλιάσεις και φυσικά να εκφράσεις τη γυναικεία σεξουαλικότητα που τόσο έχει καταπιεστεί ή έχει
παρεξηγηθεί μέσα στα χρόνια. Σε έναν κόσμο που το γυμνό γυναικείο σώμα προσφέρεται απλόχερα σαν καταναλωτικό προϊόν, το μπουρλεσκ το ανεβάζει στη σκηνή, το φωτίζει, το γεμίζει χρυσόσκονη και σου λέει: Αυτό το σώμα είναι δικό της.

3. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο στοίχημα στη συγγραφή του έργου;  

Νομίζω να μπορέσουμε να βγάλουμε εκτός το μισό υλικό γιατί αλλιώς η παράσταση θα ήταν 4 ώρες. Και κάπου εκεί είχαμε την ευκαιρία να δούμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε και τι θέλουμε να πούμε μέσα από το κάθε τι. Πως κρατάς ένα στερεότυπο που βγάζει γέλιο χωρίς να είναι παρωχημένο και που βρίσκεται η ανατροπή.

stenos korses 3

4. Ποια είναι η σχέση της κωμωδίας με την ποίηση στο «Αμπαζούρ»;

Δεν είναι κάτι που το σχεδιάσαμε. Βρεθήκαμε άπειρες ώρες οι δυο μας και πραγματικά πολλές μαζί και με τα αγόρια, τραγουδώντας, αυτοσχεδιάζοντας και μιλώντας που όλα προέκυψαν από κει αβίαστα. Είναι σαν αυτά τα ωραία ξενύχτια που κάνεις με μια αγαπημένη παρέα. Τη μια στιγμή θα ξεκαρδίζεστε στα γέλια, την άλλη κλαίτε, μετά φιλοσοφείτε και έπειτα βλέπετε το ξημέρωμα σιωπηλοί τρώγοντας τυρόπιτα.
Αυτό το μαγικό που συμβαίνει σε αυτές τις παρέες και κυλάμε από το ένα θέμα στο άλλο, από τη μία συναισθηματική κατάσταση στην άλλη, είναι η αγάπη και η εμπιστοσύνη. Έγινα λίγο ρομαντική τώρα, αλλά δε γινόταν η παράσταση αν δεν είχαμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.

5. Πώς η παράσταση επιχειρεί να σατιρίσει τη σύγχρονη ζωή και ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε στους θεατές;

Η παράσταση επιχειρεί να σατιρίσει την πολιτική επικαιρότητα γιατί δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Είναι τέτοια η κατάσταση που ζούμε, τέτοια τα εγκλήματα που γίνονται, υπάρχει τόση σιωπή, που όταν βρίσκεται κανείς στη σκηνή, το λιγότερο που έχει να κάνει είναι να τα πει. Να θυμίσει σε τι κόσμο ζούμε. Τι ασχήμια αφήσαμε πίσω από την πόρτα πριν μπούμε στο θέατρο, αλλά και για τι ομορφιά είμαστε ικανοί. Το μήνυμα είναι, μίλα, ενημερώσου, πάρε θέση, αλλά και απόλαυσε τη ζωή, τη χαρά, το σώμα σου και τον έρωτα.

Συντελεστές:

Ιδέα-κείμενα: Στενός Κορσές

Επιμέλεια διαλόγων: Έλσα Λουμπαρδιά

Στίχοι-Μουσική: Άννη Θεοχάρη

Ενορχηστρώσεις: Νίκος Σολ, Ευθύμης Κούρτης

Επιμέλεια κίνησης: Εύη Σούλη

Μουσική διδασκαλία: Αποστόλης Ψυχράμης

Φωτογραφίες: Stephie Grape

Γραφίστας: Ζαρτ

Σχεδιασμός φώτων: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Ακούγεται το τραγούδι “Το ρεστοράν στο τέλος του σύμπαντος”, του Ευθύμη Κούρτη και ένα

απόσπασμα από τη συλλογή διηγημάτων “Μ’ ένα καλά ακονισμένο μαχαίρι”, του Αλέξανδρου Κυπριώτη.

Παίζουν: Άννη Θεοχάρη, Έλσα Λουμπαρδιά

και οι Mουσικοί: Νίκος Σολ- βιολί, Ευθύμης Κούρτης- πιάνο

Είμαι παιδί της επικοινωνίας και του χαμόγελου και με αφορμή την μέχρι τώρα πορεία μου σε αυτή τη ζωή, θέλησα να «χρωματίσω» τον κόσμο με τη δική μου παλέτα. Έτσι δημιούργησα με πολύ αγάπη το δικό μου διαδικτυακό αποτύπωμα, το likewoman.gr, θέλοντας να γεμίσω τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τις γυναίκες με τη δική μου αστερόσκονη. Πάντα λέω ότι «εκεί έξω βρίσκονται τα πιο μαγικά πράγματα…μη φοβάσαι λοιπόν να τα περπατήσεις».

RECENT

RELATED