Frida Kahlo: Ο «πίνακας» της ζωής της

Η Frida Kahlo είναι μια από τις πιο σπουδαίες και ξεχωριστές προσωπικότητες στον  χώρο  της τέχνης .

Ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο στυλ της, το δυναμισμό της και τις καλλιτεχνικές της ικανότητες.

Σκεφτείτε πόσα θα έχανε ο κόσμος εάν δεν γνώριζε ποτέ την ύπαρξη της. Οι πεποιθήσεις και ο τρόπος ζωής της παραμένουν σχετικές ως σήμερα για τη μη απολογητική ελευθερία της έκφρασης. Μια γυναίκα υπερήφανη και δυναμική που δεν φοβόταν εξελιχθεί ως καλλιτέχνης και γυναίκα.

Η ίδια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας, παρόλο αυτά συνέχιζε να διεκδικεί την ζωή που της άξιζε.  Ο πόνος της ήταν και το κίνητρο της αστείρευτης δημιουργικότητας της, μάλιστα η ίδια έλεγε: «Η ζωή μου μεταφέρει το μήνυμα του πόνου». Αν μπορούσε κανείς να απαθανατίσει την ζωή της σ΄ένα και μόνο πίνακα, σίγουρα θα ήταν ένας πίνακας με έντονα, εξωτικά  και ιδιαίτερα χρώματα, μαρτυρώντας την Μεξικάνική καταγωγή της.

Πορτρέτο της Kahlo του διάσημου φωτογράφου Imogen Cunningham. Η εικόνα είναι όμορφα συνθεμένη, φωτισμένη και τυπωμένη και η Kahlo είναι νέα και λαμπερή. (Throckmorton Fine Art / The Harn Museum of Art.)

Η ίδια γεννήθηκε στο Coyacan του Μεξικού το 1907, η καταγωγή και η κουλτούρα του Μεξικού θα την συνοδεύει σ΄ όλη της την καλλιτεχνική πορεία και όχι μόνο. Στα έξι της χρόνια αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να ασθενήσει και να μείνει σχεδόν παράλυτο.

Μετά από χρόνια εφόσον έχει εξελιχθεί στον καλλιτεχνικό χώρο και ύστερα από προσωπική προσπάθεια αποφασίζει να δείξει κάποια από τα έργα της στον ζωγράφο τοιχογραφιών Diego Rivera, τον οποίο και θα παντρευτεί παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας της το 1929 .

Τόσο ο Diego όσο και η Frida διατηρούσαν εξωσυζυγικές σχέσεις , ενώ  χώρισαν  το 1939 για να ξανά παντρευτούν τον επόμενο κι όλας χρόνο. Δυστυχώς οι περιπέτειες με την υγεία της δεν έχουν τελειώσει, η ίδια επισκέπτεται συχνά τα νοσοκομεία ενώ μετά από κάποιο χρονικό διάστημα της ακρωτηριάζουν το δεξί πόδι. Τελικά πεθαίνει το 1954 σε ηλικία μόλις 47 ετών.

Η τελευταία φράση που έγραψε στο ημερολόγιο της μαρτυρά τον πόνο της, μιας και μεγάλο μέρος της ζωής της το πέρασε στο κρεβάτι. Η ίδια λέει «Ελπίζω η έξοδος να είναι χαρούμενη και να μην επιστρέψω ποτέ ξανά». Παρά τις όλες δυσκολίες που αντιμετώπιζε, η τέχνη ήταν η εκτόνωσή της, ένα παράθυρο λύτρωσης από την δυσβάστακτη καθημερινότητά της, μάλιστα κατά την διάρκεια της ζωής της λέει: «τι τα χρειάζομαι τα πόδια την στιγμή που έχω φτερά για να πετάξω».

Η κηδεία της Frida Kahlo, «Mayo Brothers, 1954» (Throckmorton Fine Art / The Harn Museum of Art.)

Το στυλ της ήταν επηρεασμένο από τον μεξικάνικο πολιτισμό, με τα πολύχρωμα και φαρδιά φορέματά της, τα επιβλητικά και με έντονα χρώματα κοσμήματά της και φυσικά τις αξιομνημόνευτες ζώνες της. Όλα αυτά μας είναι γνωστά καθώς η ίδια τα φόραγε δίνοντας τους στυλ και τύπο με τον τρόπο που μόνο εκείνη ήξερε.

Nickolas Muray, 1946 (Throckmorton Fine Art / The Harn Museum of Art.)

Πολλά από τα ρούχα της εκτίθενται στο μουσείο του Brooklyn ωστόσο υπάρχουν και κάποια ρούχα , που απεικονίζονται στις γνωστές αυτοπροσωπογραφίες της, ένα από αυτά είναι και η κορσέδες που φόραγε για την σπονδυλική της στήλη , όπου είχαν ζωγραφισμένα σχέδια που μαρτυρούν πράγματα για την ζωή και τις πεποιθήσεις της.

Ένα εξ αυτών είναι και ένα έμβρυο το οποίο ήθελε αλλά δυστυχώς δεν απέκτησε. Μπορεί οι κορσέδες να μην φαίνονταν, καθώς σκεπάζονταν από τα φαρδιά φορέματά της, δηλώνουν όμως πολλά για τα συναισθήματα και τους άλλοτε κρυφούς και φανερούς της πόθους.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Frida Kahlo (@fridakahlo)

Ας κλείσουμε λέγοντας πως τελικά τα περισσότερα πράγματα τα οποία μας εκφράζουν, τολμώ να πω πράγματα που μας στιγματίζουν, είναι πράγματα που θέλουμε να κρατήσουμε για τον εαυτό μας , μακριά από την βουή της δημοσιότητας με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα πραγματωθούν. Ζήσε την ζωή σου με ή χωρίς αυτά, αλλά ποτά μην αφήσεις την απουσία τους να σε επηρεάσει αρνητικά.