Και όμως υπάρχει…η αξία της φιλίας

Κατά καιρούς έχουμε συνδεθεί με διάφορους ανθρώπους. Κάποιοι είχαν μπει στη ζωη μας για πολύ λίγο, κάποιοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν όμως κάποιοι άνθρωποι πολύ αβίαστα παραμένουν ακόμα.

Έχεις ερωτηθεί γιατί γίνεται αυτό;

Θυμήσου τους παιδικούς σου φίλους. Αυτούς που πήγαινες διακοπές, έπαιζες ανέμελα στην αυλή της γιαγιάς, με αυτούς που μοιράστηκες τα πρώτα σου μυστικά.

Το μυστικό μπορεί να ήταν πολύ σοβαρό και το φυλάγατε με προσοχή. Από τους γονείς, από τα αδέλφια και από τους «έξω από την παρέα». Σήμερα αυτά φαίνονται ανούσια και χωρίς νόημα. Τότε όμως…

Κορίτσια θυμηθείτε πως με φτερούγισμα στην καρδιά λέγατε στην Κολλητή για τον πρώτο σας έρωτα και για το πρώτο σας φιλί…

Αγόρια θυμηθείτε πως με τις ώρες συζητούσατε με τον Κολλητό και καταστρώνατε σχέδιο πως να πλησιάζετε εκείνη που σας άρεσε τότε…

Αν κάνεις αναδρομή σ’εκείνα τα χρόνια και στο τώρα: «Ποιοι παρέμειναν και ποιοι εξαφανίστηκαν;»

Μπορεί να άλλαξες πόλη, μπορεί να μετανάστευσες, μπορεί να παντρεύτηκες και έκανες παιδιά και έτσι άλλαξαν οι παρέες… Είναι πολλά τα μπορεί…

Όμως κάποιοι από τους φίλους σε ακολουθούν όλη σου τη ζωή. Είναι λίγοι. Μπορεί ένας ή δυο. Έχεις σκεφτεί την αξία αυτών των ανθρώπων; Έχεις εκφράσει τα συναισθήματα που νιώθεις για αυτούς;

Με αυτούς τους ανθρώπους αισθάνεσαι άνετα, δεν υπάρχει φόβος και θέατρο ελέγχου. Μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Μπορείς να είσαι θλιμμένος και θα βρεις την υποστήριξη τους. Μπορεί να είναι ο άλλος θυμωμένος και εσύ θα είσαι αυτός που θα τον κάνει να νιώσει ηρεμία.

Μπορείς να πεις την γνώμη σου χωρίς να φοβάσαι πως θα σε απορρίψουν. Μπορεί να είσαι ελευθέρος με τις επιλογές σου και θα σε αποδέχεται για οποίες και αν είναι αυτές.

Όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι στη ζωή μας που μπορεί να μην μιλάς μαζί τους για μήνες ή ακόμα και χρόνια αλλά παρόλο αυτά ξέρεις πως είναι εκεί για σένα, πως αν χρειαστεί οποιαδήποτε στιγμή θα τους πάρεις τηλέφωνο και δε θα ρωτήσουν: «Ποιος είναι;» γιατί δεν έχουν σβήσει ποτέ τον αριθμό σου από τον κατάλογο τους.

Νιώθω ευγνωμοσύνη γιατί έχω τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου. Θέλησα να μοιραστώ μαζί σου αυτές τις συνειδητοποιήσεις για να κοιτάξεις γύρω σου και να αναρωτηθείς: «Ποιοι είναι γύρω μου; Με ποιον μπορώ να μοιραστώ το γέλιο μου; Με ποιον μπορώ να μοιραστώ την θλίψη μου;»

Αν το πρόσωπο που σκέφτηκες είναι το ίδιο και στην χαρά και στην θλίψη τότε δες την αξία αυτού αυτού του ατόμου.

Αν άλλο είναι το πρόσωπο για να μοιραστείς την χαρά και άλλο είναι για την θλίψη τότε ίσως ήρθε η ώρα να το αξιολογήσεις και αυτό.

Με αγάπη.