Αυτό το οποίο θα συζητήσουμε σήμερα, πραγματικά το σκέφτομαι, το διαβάζω και το μελετώ πάρα πολλά χρόνια τώρα.

Δεν θα σου πω ότι αυτό που θα μοιραστώ σήμερα μαζί σου είναι όλη η αλήθεια του κόσμου. Είναι αυτό που εγώ ξέρω τώρα, αυτό που συμφωνώ, αυτό που μου ταιριάζει και αυτό με το οποίο έχω επιλέξει να πορεύομαι την ζωή μου.

Τι είναι αυτό που καθορίζει την ζωή ενός ανθρώπου;

Θα το πω με μία λέξη, γρήγορα.. Η συνειδητότητα του. Πώς δουλεύει ο εγκέφαλος. Γίνεται ένα γεγονός, έχω μια άποψη γι’ αυτόν και αυτό καθορίζει όλη μου την ζωή..

Ας δούμε ένα παράδειγμα:
Πάω λοιπόν σε ένα ραντεβού, καθυστερεί η κοπέλα να έρθει, λέω μέσα μου “Δεν με
σεβάστηκε. Δεν με σέβεται. Εγώ έχω έρθει εδώ στην ώρα μου, περιμένω.. κάνει κρύο.”.
Τελικά φεύγω και δεν την περιμένω ή όταν έρχεται είμαι μέσα στα μούτρα και τα νεύρα και
τσακωνόμαστε. Καθόρισε το μέλλον μας; Απόλυτα.Γιατί μία, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε…
θα χωρίσουμε.
Το ίδιο και με την δουλειά. Βλέπω αυτό που συμβαίνει έξω, σε ένα παγκόσμιο επίπεδο αν
θέλεις, λέω “Είναι κρίση”, “Είναι δύσκολο”, “Δεν γίνεται”, “Αποκλείεται”.. Ενδεχομένως δεν
κάνω ποτέ επιχείρηση ή δεν φέρομαι καλά στους εργοδότες μου, στους συνεργάτες μου
και δεν έχω χρήματα.
Το ίδιο και με τους φίλους μου. Με έναν ανάλογο τρόπο μπορώ να μείνω χωρίς φίλους.
Όμως, αν εκείνη την στιγμή που η κοπέλα μου αργούσε, εγώ σκεφτόμουν πως ετοιμάζεται
γιατί θέλει να είναι περιποιημένη. Ή αν σκεφτόμουν ότι είχε πολύ δουλειά και παρ’ ότι θα
μπορούσε να μου πει ότι δεν θα βγούμε επέλεξε να αργήσει λίγο αλλά να έρθει, να βγούμε.
Ή αν σκεφτόμουν ότι τώρα στην κρίση, επειδή όπως έλεγαν οι Κινέζοι η κρίση κρύβει
πάντα μια ευκαιρία, μπορώ να κάνω εγώ κάτι ξεχωριστό, κάτι μοναδικό και επειδή δεν το
κάνουν οι περισσότεροι, καλώς ή κακώς, εγώ θα μπορώ να πάω παρακάτω.
Όμως τι δεν μου επιτρέπει να τα κάνω όλα αυτά;
Η συνειδητότητα μου.

Ας δούμε άλλο ένα παράδειγμα:

Αυτή την στιγμή είμαι σε ένα βουνό. Αυτή την στιγμή στο βουνό εγώ έχω μια συγκεκριμένη
θέα. Δεν μπορώ να δω πίσω από το βουνό. Μπορώ να δω μέχρι εκεί πέρα που φτάνει η
όραση μου. Έτσι λοιπόν, αλληγορικά μιλώντας, αυτό που μπορώ να δω είναι η
συνειδητότητα μου. Αυτό που υπάρχει πίσω από το βουνό δεν μπορώ να το δω.
Όμως τι γίνεται, ότι και να συμβεί εδώ πέρα γύρω, εγώ θα το κρίνω με βάση τις γνώσεις
που έχω. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα ότι είναι βράδυ και αρχίζω να ακούω θορύβους.
Τι θα κάνω; Θα αρχίσω να σκέφτομαι ενδεχομένως, αν τρέξω στην παλιά ηλικία,
φαντάσματα και τέτοια πράγματα ή αρκούδες και οτιδήποτε. Μπορεί να αρχίσω να
φοβάμαι. Γιατί αυτή είναι η συνειδητότητα μου.
Αν όμως μπορούσα να δω πίσω από το βουνό, δηλαδή η συνειδητότητα μου ήταν
αυξημένη, τότε τι γίνεται; Θα μπορούσα να δω ότι ενδεχομένως είναι κάποιες γάτες που
παίζουν. Τόσο απλό. Έτσι δεν είναι;