Skip to main content
admin ajax.php?action=kernel&p=image&src=%7B%22file%22%3A%22wp content%2Fuploads%2F2021%2F03%2Fgoneis kai paidia 1

«Απλώς πες μου τι να πω» | 3 Βασικές αρχές για τους γονείς

Είναι γνωστή η παροιμία «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει»!

Όλοι είχαμε εκείνες τις στιγμές που αγωνιζόμαστε να πούμε τα σωστά λόγια στα παιδιά μας, να προσέξουμε την στάση μας καθώς έχουμε ακούσει πολλές φορές ότι σημασία δεν έχει «μόνο τι λέμε αλλά προπαντός τι κάνουμε και τι δείχνουμε».

Τι γίνεται όμως με εκείνες τις στιγμές που  θέλετε να πείτε κάτι εποικοδομητικό, αλλά είναι τόσο τεντωμένο το σχοινί, έχετε βγει εκτός ορίων που δεν  τα σκέφτεστε όλα αυτά καθαρά;

Όταν θέλετε μια νονά νεράιδα να ψιθυρίσει στο αυτί σας και να σας απαντήσει στο: “Απλώς πες μου τι να πω’”

Κανόνας νούμερο 1

Προσπαθήστε να έχετε κατά νου τρεις βασικές οδηγίες: Σύνδεση, συναισθήματα, λύσεις.

Εάν μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε όλα, υπέροχα! Αλλά ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε μόνο ένα, θα οδηγήσετε τον εαυτό σας και το παιδί σας στο σωστό δρόμο. Κάθε ένα από αυτά λειτουργεί σαν ένα μαγικό ραβδί.

52f77473397c9729ac6c3395e6c78da6

Δείτε πως:

1. Συνδεθείτε.

Η γονεικότητα είναι 90% σύνδεση. Τα παιδιά δεν μπορούν να μας ακούσουν, να συνεργαστούν, ή ακόμα και να αισθανθούν καλύτερα, εκτός εάν αισθάνονται συνδεδεμένοι μαζί μας. Έτσι, όταν όλα πάνε στραβά, ξεκινήστε με την σύνδεση.

Όταν το παιδί σας δεν σας ακούει, δοκιμάστε να βάλετε το χέρι σας στο χέρι του και να κάνετε επαφή με τα μάτια προτού πείτε απαλά “Γεια σου,…….” (Χρησιμοποιήστε το όνομα του παιδιού σας.)

Όταν το παιδί σας κλαψουρίζει, αντί να το προειδοποιείτε για “χρησιμοποιήσει  την κανονική του φωνή ” δοκιμάστε να το  κλείσετε στην αγκαλιά σας και να πείτε “Αισθάνεσαι άσχημα, έτσι δεν είναι; Τίποτα δεν φαίνεται να είναι οκ; Νομίζω ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε από κάπου! Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε γι ‘αυτό. “.Και αγκαλιάστε το ή εάν λόγω ιδιοσυγκρασίας δεν θέλει αγκαλιές ακουμπήστε το απαλά στον ώμο και πείτε του “Είμαι εδώ για εσένα”

Όταν τα παιδιά σας μαλώνουν μεταξύ τους, βάλτε ένα χέρι γύρω από το καθένα για να συνδεθείτε φυσικά και να αποκαταστήσετε την ασφάλεια και  πείτε “Ας πάρουμε όλοι μια βαθιά ανάσα και να ηρεμήσουμε τώρα …. Μπορούμε να το λύσουμε αυτό.”

2a6a4bc352fbe43df7d6d1d8070e46b1

2. Ενσυναίσθηση

Η συμπεριφορά του παιδιού σας μπορεί να χρειαστεί να διορθωθεί, αλλά επιτρέπονται όλα τα συναισθήματα. Το εκπληκτικό είναι ότι μόλις αναγνωριστούν τα συναισθήματα, οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πρόθυμοι να συνεργαστούν.

Έτσι και στα παιδιά , αυτό που έχουν περισσότερη ανάγκη είναι να νιώθουν ότι αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά τους, τα κατανοούμε και  είναι πολύτιμα!

Όταν το παιδί σας φωνάζει στην αδερφή του “Σε μισώ, εύχομαι να μην είχα καν αδερφή!” αυτό που ίσως θα θέλατε  να πείτε  είναι :” Πώς μπορείς να είσαι τόσο κακός;”

Αντ’ αυτού, αναγνωρίστε τα συναισθήματα που εκφράζονται, ακόμη και όταν είστε στα  όριά σας: “Είσαι τόσο πολύ θυμωμένος τώρα. Θέλεις όλοι να γνωρίζουμε ότι είσαι εξοργισμένος. Μπορείς να πεις στην αδερφή σου το λόγο που είσαι τόσο θυμωμένος χωρίς να επιτεθείς;”

Όταν το παιδί σας είναι λυπημένο, η ώθηση σας μπορεί να είναι να προσπαθήσετε να το  πείσετε ότι δεν χρειάζεται να είναι λυπημένο. “Θα κάνεις νέους φίλους όταν μετακομίσουμε.”

Αποδεχτείτε το συναίσθημα του παιδιού καθώς το πρώτο βήμα στην απελευθέρωση είναι να αφήσει τον εαυτό της να θρηνήσει.

Επικυρώστε αυτό που εκφράζει το παιδί σας: “Καταλαβαίνω  πόσο στενοχωρημένη  είσαι που θα χάσεις τους φίλους σου. Ξέρω ότι τους αγαπάς  και είναι δύσκολο να σκέφτεσαι ότι θα τους αφήσεις. Λυπάμαι πολύ που πρέπει να περάσεις από αυτό. “

3. Αναζητήστε Λύσεις, όχι φταίξιμο.

Όταν αυξάνονται οι εντάσεις, είναι εύκολο να  εμπλακείτε σε καυγάδες, και σε έντονες συζητήσεις χωρίς τέλος για  το ποιος φταίει, τι δεν έκανε το παιδί και έπρεπε να το είχε κάνει, σε μια επικοινωνία Ping Pong του ποιος θα κερδίσει.

Αλλά αυτό που διδάσκει το παιδί δεν είναι  να εστιάσουμε στο τι δεν κάνει καλά αλλά  στο να το  βοηθήσετε να αναζητήσει λύσεις στο πρόβλημα.

Οι δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και επίλυσης συγκρούσεων που θα μάθουν τα παιδιά σας, με την υποστήριξή σας, θα τα βοηθήσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους.

eda3acd1dd1b57480b7f3baf8e2b223e

Όταν τα παιδιά σας τσακώνονται,  μπορεί να θέλετε να τερματίσετε τη διαφωνία: “Δεν μπορείτε να σταματήσετε να τσακώνεστε ;”

Αντ’ αυτού, βοηθήστε τα παιδιά σας να συνεργαστούν για να βρουν μια λύση στο πρόβλημά τους: “Ακούω δυνατές φωνές …. Φαίνεται ότι και οι δύο θέλετε το iPad, και υπάρχει μόνο ένα iPad … Αναρωτιέμαι πώς μπορούμε να το λύσουμε αυτό;”

Όταν το παιδί σας δεν είναι έτοιμο να φύγει από το σπίτι το πρωί, η συνήθεια σας μπορεί να είναι να φωνάζετε και να λέτε ‘’Βάλτε τα παπούτσια σας αυτό το λεπτό!” Αλλά αυτό συνήθως κάνει τα παιδιά να να κινούνται πιο αργά.

Αντ’ αυτού, δώστε στο παιδί σας την ευθύνη, δείχνοντας το διάγραμμα εικόνων που είχατε φτιάξει μαζί , με ένα χαμόγελο ενθάρρυνσης: «Είναι σχεδόν η ώρα να φύγουμε … Βλέπω ότι φοράτε τα ρούχα σας … τι δείχνει αυτό το γράφημα που φτιάξαμε ότι πρέπει να κάνετε στη συνέχεια; »

–  Όταν το παιδί σας ξεχνάει κάτι, ίσως νιώθετε απογοητευμένοι που το επισημαίνετε: «Πω πω !!Είσαι τόσο ξεχασιάρης! Δεν μπορώ να σου έχω εμπιστοσύνη». Αλλά αυτά τα είδη αρνητικών ετικετών είναι αυτοεκπληρούμενες προφητείες.

Αντ ‘αυτού, ενδυναμώστε το παιδί σας για να λύσει το πρόβλημά του: «Χμμ … αυτό είναι πρόβλημα, γιατί χρειάζεσαι το βιβλίο των μαθηματικών για να μελετήσεις  για το τεστ. Αναρωτιέμαι τι μπορείς να κάνεις για να λύσεις αυτό το πρόβλημα; Ας σκεφτούμε πιθανές λύσεις μαζί».

Παρατηρήστε ότι, πρέπει πάντα να ξεκινήσετε με μια βαθιά ανάσα, ώστε να μπορείτε να διατηρήσετε τη φωνή σας ήρεμη και ζεστή. Αλλά μόλις το κάνετε αυτό, θυμηθείτε τη σύνδεση, τα συναισθήματα, τις λύσεις. Θα εκπλαγείτε πώς έρχονται οι λέξεις.

Σαν να ψιθυρίζει μια νονά νεράιδα στο αυτί σου!

Για οποιαδήποτε απόρια, η συμβουλή, μπορείτε να με βρείτε στα social ή να μου στείλετε mail.

cover photo alyshasladek

 

Ράνια Βλάγκα-Αντωνίου Professional LifeCoach

Από μικρή αγαπούσα το διάβασμα με βασικό μου πιστεύω ότι η γνώση είναι δύναμη. Μου άρεσε να βοηθάω τους ανθρώπους και να συμμετέχω σε ομαδικές κοινωνικές δράσεις. Φυσικό επακόλουθο ήταν, αρχικά, οι σπουδές μου στην Κοινωνιολογία και τη Δημοσιογραφία. Ο ερχομός του γιου μου ήταν το σημείο εκκίνησης μιας ουσιαστικής και γεμάτης νόημα ζωής, αλλά και της ενασχόλησής μου πιο στοχευμένα με αυτά που αγαπούσα, τη γνώση για τα παιδιά και την οικογένεια. Συνέχισα τις σπουδές μου στην Ειδική Αγωγή, στο Life Coaching for Kids, young adults and families και στην Σχολική Ψυχολογία. Σήμερα είμαι εξειδικευμένη Σύμβουλος της Σφαιρικής Αντιλήψης, Σχολικός Ψυχολόγος, κάνω ομάδες εφήβων και Σχολές Γονέων και είμαι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων και του Hellenic Institute of Coaching Ελλάδος και Κύπρου.

RECENT

RELATED